Gry komputerowe dla dzieci: jakie, ile i w jakim wieku?

Ile godzin gier komputerowych w tygodniu jest zdrowych dla dzieci? Które gry są odpowiednie dla dzieci? W jakim wieku gry komputerowe są bezpieczne? Takie pytania zadają sobie miliony rodziców.

Niektórzy są dumni z tego, że ich dziecko wcześnie zetknęło się z edukacyjnymi grami komputerowymi. Niektórzy, przeciwnie, wstydzą się, że dziecko sięga po ekran, i starają się jak najbardziej odwlec ten moment.

Nie każdy jednak może całkowicie uchronić dzieci przed grami komputerowymi, ponieważ współczesny świat dyktuje własne warunki. Wiele osób stara się jednak znaleźć równowagę, aby nie zaszkodzić rozwijającemu się ciału.

Jaki jest idealny wiek do gry?

W rzeczywistości wiek nie jest głównym kryterium. Prawidłowa odpowiedź składa się z trzech aspektów.

Z jednej strony istotną rolę odgrywa indywidualny poziom rozwoju dziecka. Obejmuje to zainteresowanie i ciekawość tematyką gry oraz zrozumienie jej technologii. Oczywiście dzieci nie powinny grać w gry wideo dla dorosłych tylko dlatego, że potrafią zrozumieć, co się w nich dzieje. Niemniej jednak gra wideo może być odpowiednia dla dziecka, jeśli jest ono już w stanie ją przeanalizować.

Po drugie, ważne są warunki i ramy godzinowe ustalone przez rodziców. Odnosi się to do częstotliwości, czasu trwania i pory gry. Dzieci często mają trudności z kontrolowaniem czasu, jaki poświęcają na daną czynność. Odpowiedzialność za to spoczywa na dorosłych.

Po trzecie, treść zabawy powinna być korzystna dla dziecka. Chociaż dzieci poniżej 5. roku życia nie powinny w ogóle korzystać z komputera, istnieją z pewnością doskonałe gry edukacyjne nawet dla tego wieku.

Gry rozwojowe i rozwój drobnej motoryki

Przy wyborze gier należy kierować się mottem "Pozwól na to, co sprawia przyjemność!". Zainteresowanie treścią prowadzi do bardziej intensywnej dyskusji i owocnej nauki. Dzięki tej motywacji dzieci czytają artykuły, a nawet całe książki o swoich ulubionych grach, chętnie opowiadają o nich rodzicom i ogólnie wykazują entuzjazm.

Ponieważ prawie niemożliwe jest uniknięcie tej drogi, ważne jest, aby kształtować ją wspólnie z dziećmi, starając się dopasować zabawę do możliwości każdego dziecka. Na przykład, jeśli dziecko lubi bawić się klockami lub budować z innych materiałów, możliwe, że zainteresuje się grą Minecraft. Dziecko może tam przebudowywać świat według własnego pomysłu i budować własne budynki, krajobrazy itp. Ta gra nie bez powodu jest "ponadczasowym klasykiem".

Nauka nie powinna być jednak głównym kryterium wyboru gry, ponieważ prowadzi do wygórowanych oczekiwań rodziców, które mogą nie zostać spełnione. W dzisiejszych czasach rodzice i dzieci są często pod dużą presją społeczną i dlatego starają się postępować "właściwie". Nie powinno to dotyczyć gier wideo. Czasami dzieci muszą grać tylko po to, by być w drużynie rówieśników.

Prosta obsługa urządzeń elektronicznych (smartfonów, tabletów, konsol do gier czy komputerów) wystarczy, by poprawić sprawność motoryki . Jeśli istnieje naprawdę pilna potrzeba poprawy drobnej motoryki, bardziej sensowna byłaby terapia zajęciowa. W innych przypadkach odpowiednie są również klasyczne gry dotykowe.

Gry komputerowe i uprzedzenia

Gry komputerowe są nadal uważane przez wielu za zajęcie dla kujonów. Niektórzy twierdzą nawet, że ponieważ dzieci bawią się same, więc wyrastają wycofane, wyobcowane ze społeczeństwa, budują własną rzeczywistość, jedzą tylko fast foody i stają się agresywne dzięki grom wideo - to tylko niektóre z uprzedzeń.

Może się to zdarzyć w pojedynczych, skrajnych przypadkach, ale w rzeczywistości wymienione przypadki są związane z innymi problemami indywidualnymi, a czasem społecznymi lub psychologicznymi.

Jeśli przyjrzymy się na przykład światowi eSportu, szybko okaże się, że istnieją w nim struktury podobne do tych, które są stosowane w zwykłych sportach. Cybersportowcy i gracze w gry komputerowe w szczególny sposób rozumieją gry, wiedzą, jak opracować strategię, poprawiają koordynację ręka-oko i drobne umiejętności motoryczne. Wykorzystują różne kanały komunikacji, aby negocjować ze sobą, opracowywać strategie i często nawiązywać kontakty społeczne, które prowadzą do zawarcia przyjaźni.

Oprócz planów treningowych ukierunkowanych na grę, cybernetyczni sportowcy dbają również o kondycję fizyczną, aby lepiej znosić długie sesje gry. W kwestii żywienia często odpowiedzialni są także rodzice. Jeśli w domu nie ma chipsów, nastolatek nie zje ich na meczu.

Co się stanie, jeśli komputer zastąpi naukę i rozrywkę?

Systemy komputerowe mogą z pewnością poprawić efektywność poszczególnych procesów lub uzupełnić metodologicznie nauczanie. Niektóre z nich są już dziś aktywnie wykorzystywane w edukacji. Taki system nie może jednak zastąpić dobrych, zaangażowanych i wrażliwych nauczycieli.

Uczenie się odbywa się poprzez więzi i relacje między nauczycielami i uczniami. Nawet jeśli systemy komputerowe mogą w pewnym momencie zdobyć punkty na poziomie technicznym i merytorycznym, nie zastąpią elementów społecznych, które są ważną częścią procesu uczenia się i nauczania. To samo dotyczy czasu spędzanego z rodziną i przyjaciółmi.

Wychowywanie dziecka w cyfrowym świecie nie należy do łatwych. Dziecko nadal potrzebuje swoich rodziców, nawet jeśli wydaje się, że spędza z nimi mniej czasu niż przy komputerze. Również w tym przypadku należy być stanowczym i organizować wspólny czas wolny, wycieczki, zajęcia kulturalne. Pamiętaj o rozwoju fizycznym i staraj się zapewnić dzieciom co najmniej kilka godzin dziennie na świeżym powietrzu.

Ryzykowna "gra komputerowa"

Rodzice powinni jednak starać się tak zorganizować swoje życie, aby dziecko nie było uzależnione od gry. Pamiętaj jednak, że pod każdym nawykiem kryje się coś więcej. Dzieci mają inne potrzeby. Zawsze ważne jest prowadzenie otwartego i szczerego dialogu, co jest możliwe, gdy relacje rodzinne są dobre i silne. Wówczas łatwiej będzie zidentyfikować psychologiczne aspekty zachcianek dzieci związanych z komputerami.

Ważne jest, aby opinie i potrzeby dzieci były poważnie traktowane przez mamę i tatę, aby nie były zaniedbywane, ale wcześniej należy uzgodnić jasne zasady i granice. Dlatego można zastosować swoiste motto: "Dzieci wiedzą, w co chcą się bawić. Dorośli doskonale wiedzą, jak to zrobić.

Gry i przemoc

Rodzice są często zaniepokojeni ilością przemocy w grach komputerowych. Rzeczywiście, w strzelankach pierwszoosobowych można znaleźć wiele agresywnych akcji. Oczywiście, istnieją obawy, że działania postaci w grze zostaną przeniesione przez gracza ze świata cyfrowego do świata rzeczywistego. Wywołuje to dodatkowe uprzedzenia.

Zasadniczo jednak pytanie, czy gry komputerowe zwiększają potencjał przemocy u ludzi, czy też osoby o wysokim potencjale przemocy szukają odpowiednich gier wideo, pozostaje nadal otwarte. Należy jednak nadal monitorować oznaczenia wiekowe. Nie należy też dawać gier dzieciom, które nie są do nich przygotowane.

Najważniejsze wnioski dla rodziców, którzy chcą zminimalizować wpływ gier na dzieci

• kontroluj czas, jaki dziecko spędza przy komputerze;

• upewnij się, że treści są odpowiednie dla wieku i rozwoju;

• bądź świadomy tego, co dzieje się z ich dzieckiem;

• komunikuj się w sposób intymny i buduj silne relacje;

• znajdź wspólne zainteresowania i sposoby na spędzanie wolnego czasu.

Co pomoże uniknąć uzależnienia od cyberprzestrzeni? Zaufanie, zrozumienie, podążanie za zainteresowaniami dziecka, jasne alternatywy dla gier, wspólne spędzanie czasu z dziećmi, stawianie twardych granic.